«تقارن ایام خجسته ماه ربیع‌‌الاول با بهار سینمای کوتاه ایران و برگزاری سی‌و‌نهمین دوره جشنواره فیلم کوتاه تهران را باید در این روزها به فال نیک گرفت.
این جشنواره سه ویژگی دارد؛ برای من که پیش از مسئولیت و ان شاءالله پس از آن کسوت معلمی را در دانشگاه داشته و دارم و با جوان‌ترها گذران عمر کرده‌ام، همیشه جذاب بوده است. اول اینکه این جشنواره مختص فیلم کوتاه و در تمجید از «ایجاز» است؛ یعنی چگونه در کوتاه‌ترین زمان‌ها، عمیق‌ترین بیان‌‌ها را داشته باشیم.
دوم آنکه بیش از هر رویداد دیگری، جشنواره جوان‌‌های این سرزمین است و برآیندی از دغدغه، روحیات و باورها و بیم و امیدهای سینما دوستان جوان؛ به‌ویژه که امسال این جشنواره با شعار «تنوع ژانر با رویکرد بومی» ان شاءا… بیش از سال‌های گذشته پیام‌آور امید و نشاط و تنوع است.
سوم آنکه در این ضیافت اندیشه، فیلم‌سازان از کل کشور حضور بهم می‌رسانند و برآیندی از «ایران عزیز» را در پرتو سیاست عدالت فرهنگی برای همه جوانان پراستعداد کشور، می‌توان در آیینه این جشنواره دید. چه آنکه جهانیان نیز از ۱۳۱ کشور متقاضی حضور در این رویداد بین‌المللی بوده‌‌اند و چه فرصتی بهتر از این که ایران را آنگونه که هست به جهانیان بشناسانیم.
جشنواره فیلم کوتاه تهران فرصتی کوتاه اما الهام‌بخش برای جوانانی است که اطمینان دارم آینده درخشانی برای سینمای ایران رقم خواهند زد. من از حضور در کنار آن ها برخود می‌بالم.
ان اشاءا… که این جشنواره سرمنشاء تحقق آگاهی، اخلاق، امید و عدالت در آینده سینمای ایران باشد.»
ثبت دیدگاه