محمدعلی بنی‌اسدی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره آشنایی با زنده‌یاد غریب‌پور و اولین مواجهه با تصویرگری‌های وی گفت: ابتدا با بهروز غریب‌پور، برادر بزرگ‌تر مرحوم غریب‌پور دوست بودم که در دانشکده هنرهای زیبا کار تئاتر انجام می‌داد. او چندباری کارهایی را به من نشان داد که گفت کار برادرش است. از آن‌جا بود که در جریان فعالیت مرحوم غریب‌پور قرار گرفتم و دورادور کارهایش را می‌دیدم و آن‌ها را دوست داشتم، تا اینکه انجمن تصویرگران تشکیل شد و در آن‌جا فرصت بیشتری بود که همدیگر را ببینیم.
وی ویژگی اخلاقی و کاری مرحوم غریب‌پور را این‌طور برشمرد: او انسان خیلی منضبط و به شدت معتقد و متعهدی بود؛ یعنی به آدم‌ها خیلی احترام می‌گذاشت و مقررات و مواردی را که در انجمن تعیین شده بود به خوبی انجام می‌داد. مرحوم غریب‌پور برای من یک آدم خیلی جدی بود؛ این‌طور که می‌توانستیم بر او حساب کنیم و اگر قولی به شما می‌داد حتما عملی می‌شد. مقررات خیلی جدی‌ای را دنبال می‌کردند. معمولا کسانی که سرگرم کار هنری هستند شاید به دلایل مختلف کمتر ببینید که این‌قدر دقیق و مقرراتی باشند؛ اما زنده‌یاد غریب‌پور این‌طور بود.
این تصویرگر، ملاک تشخیص تصاویر زنده‌یاد بهزاد غریب‌پور از تصاویر سایر تصویرگران را در میزان دقت و سخت‌کوشی‌اش دانست و توضیح داد: او خیلی خوب و دقیق کار می‌کرد. ضربآهنگ رفتاری در نقاشی‌اش کار خیلی سخت و پرتلاشی بود. اگر می‌خواست یک درخت تناور را با یک پرونده بر آن بکشد، خیلی باآرامش این کار را انجام می‌داد. برای من این مدل کار کردن سرمشق است. مرحوم غریب‌پور، یک‌جور حوصله، جدیت و پافشاری زیاد داشت تا تصویر دربیاید. به این دلیل هم وقتی کارها را می‌بینید، بیشتر تصاویر ساکن هستند؛ انگار بر جایی مثل یک سنگ‌نبشته با دشواری فراوان و دقت اجرا ثبت شده‌اند.
بنی‌اسدی در پاسخ به این سوال که آیا با زنده‌یاد بهزاد غریب‌پور درباره کودکی و کودکان صحبتی داشته‌اند یا نه، گفت: او بیشتر در خودش بود و کمتر ممکن بود که درباره مباحثی مثل کودکی نقدی بزنیم؛ ولی می‌دانم که برایش اهمیت داشت. آن کارکردی که یک تصویرگر و هنرمند می‌توانست برای کودکان داشته باشد مرحوم غریب‌پور داشت. وقتی به کارهایش هم نگاه کنیم می‌بینیم که توانایی این را داشت که با کودکان ارتباط برقرار کند.
وی ویژگی اخلاقی و کاری مرحوم غریب‌پور را این‌طور برشمرد: او انسان خیلی منضبط و به شدت معتقد و متعهدی بود؛ یعنی به آدم‌ها خیلی احترام می‌گذاشت و مقررات و مواردی را که در انجمن تعیین شده بود به خوبی انجام می‌داد. مرحوم غریب‌پور برای من یک آدم خیلی جدی بود؛ این‌طور که می‌توانستیم بر او حساب کنیم و اگر قولی به شما می‌داد حتما عملی می‌شد. مقررات خیلی جدی‌ای را دنبال می‌کردند. معمولا کسانی که سرگرم کار هنری هستند شاید به دلایل مختلف کمتر ببینید که این‌قدر دقیق و مقرراتی باشند؛ اما زنده‌یاد غریب‌پور این‌طور بود.
این تصویرگر، ملاک تشخیص تصاویر زنده‌یاد بهزاد غریب‌پور از تصاویر سایر تصویرگران را در میزان دقت و سخت‌کوشی‌اش دانست و توضیح داد: او خیلی خوب و دقیق کار می‌کرد. ضربآهنگ رفتاری در نقاشی‌اش کار خیلی سخت و پرتلاشی بود. اگر می‌خواست یک درخت تناور را با یک پرونده بر آن بکشد، خیلی باآرامش این کار را انجام می‌داد. برای من این مدل کار کردن سرمشق است. مرحوم غریب‌پور، یک‌جور حوصله، جدیت و پافشاری زیاد داشت تا تصویر دربیاید. به این دلیل هم وقتی کارها را می‌بینید، بیشتر تصاویر ساکن هستند؛ انگار بر جایی مثل یک سنگ‌نبشته با دشواری فراوان و دقت اجرا ثبت شده‌اند.
بنی‌اسدی در پاسخ به این سوال که آیا با زنده‌یاد بهزاد غریب‌پور درباره کودکی و کودکان صحبتی داشته‌اند یا نه، گفت: او بیشتر در خودش بود و کمتر ممکن بود که درباره مباحثی مثل کودکی نقدی بزنیم؛ ولی می‌دانم که برایش اهمیت داشت. آن کارکردی که یک تصویرگر و هنرمند می‌توانست برای کودکان داشته باشد مرحوم غریب‌پور داشت. وقتی به کارهایش هم نگاه کنیم می‌بینیم که توانایی این را داشت که با کودکان ارتباط برقرار کند.
زنده‌یاد بهزاد غریب‌پور، تصویرگر و طراح کتاب سه‌شنبه (۲۲ آذرماه) در ۶۵ سالگی درگذشت و با دنیای تصویرگری کتاب‌های کودکان خداحافظی کرد.
ثبت دیدگاه