وی مضمون اشعار این اثر را آزاد با موضوعات مختلف دانست و افزود: وقتی حرف از یک مجموعه شعر میشود معمولا نمیتوان گفت شعرها پیرامون چه مسائلی هستند: مگر مجموعههای موضوعی. این مجموعه هم مجموعهای آزاد است با موضوعات مختلفی که یا دغدغه نوجوان است یا میتواند برایش ملموس باشد و آن را درک کند.
شاعر کتاب «بیستوهفت آدمآهنی» در پاسخ به این سؤال که «چرا برای نوجوانان و جوانان شعر میگویید؟» توضیح داد: از تمام دورههای زندگیام، نوجوانیام را بیشتر دوست دارم. دورهای عجیب بود: پر از اتفاق، پر از تجربه، پر از حسهای تازه… . شانزدهسالگیام بینظیر بود؛ انگار تازه با دنیا روبهرو شده بودم. میتوانستم تنهایی سوار اتوبوس بشوم؛ فقط خودم، بروم انقلاب، کتابها را ببینم، شخصیتهای مهم را کشف کنم و اجتماع را با همه فرصتها و خطراتش تجربه کنم. همه اینها با ورود به دنیای بزرگسالی تبدیل شد به قاب عکسی توی ذهنم. الان نوجوانها را که میبینم دلم غنج میرود و غبطه میخورم. پس عجیب نیست که دوست داشته باشم مدام ببینمشان، بشناسمشان، درکشان درک کنم و با مختصات امروز، آنها را کشف کنم.
«در معرفی این کتاب آمده است که در اشعارتان غمی نهفته است که سعی ندارید پنهانش کنید و میخواهید با مخاطبتان صادق باشید. چرا غم؟» بابایی در پاسخ گفت: نمیدانم. کلا من غم شیرین را دوست دارم. فکر میکنم غم، فرزند تفکر است. درک هر چیزی میتواند خالق شادی و غم باشد؛ اما آن تکه غمانگیزش بیشتر توی ذهن آدم میماند. مثلا وقتی به بزرگی دنیا، همه کهکشانها و تنهایی آدمها فکر میکنم، یک گوشه دلم از اینکه هستیم، شاد میشود و چندتا گوشهاش غمگین. واقعیت این است که من وقتی غمگینم بیشتر دست به قلم میشوم.
مجموعه شعر «بیستوهفت آدمآهنی» سروده کبرا بابایی است که در ۸۰ صفحه ویژه نوجوانان دبیرستانی و خوانندگان جوان به کوشش نشر گویا منتشر شده است. این کتاب در فهرست کتابهای راهیافته بخش شعر کودک و نوجوان به مرحله نیمهنهایی جایزه قلم زرین ۱۴۰۲ قرار گرفته است.
ثبت دیدگاه