شهریار نیوز:
به گزارش خبرگزاری ایمنا، یکی از از تلخ‌ترین اتفاقات در بازی‌های المپیک می‌تواند مرگ ناگهانی ورزشکاران باشد. تاکنون در طول تاریخ دو ورزشکار در حین مسابقات در بازی‌های المپیک جان خود را از دست داده‌اند.
فرانسیسکو لازارو از پرتغال دونده ماراتن المپیک و پرچمدار کاروان پرتغال بود. اولین حضور او در این بازی‌ها، المپیک ۱۹۱۲ استکهلم بود.
لازارو مانند همه ورزشکاران المپیکی زمان خود، یک ورزشکار آماتور بود و شغل واقعی او نجار بود و در یک کارخانه خودروسازی در لیسبون کار می‌کرد. او قبل از المپیک، سه مرتبه قهرمانی ملی ماراتن را کسب کرده بود.
لازارو اولین ورزشکاری بود که در جریان المپیک مدرن جان خود را از دست داد. ابتدا اعلام شد که او به دلیل بالا رفتن دمای بدنش (۴۱ درجه سانتی‌گراد) در حین مسابقه و کم آبی شدید فوت کرد. بعداً مشخص شد که لازارو قسمت‌های زیادی از بدن خود را برای جلوگیری از آفتاب‌سوختگی و کمک به سرعت و سبکی هنگام دویدن با دنبه گوسفند پوشانده بود.
این کار او تعریق طبیعی بدن ورزشکار را محدود کرد و باعث عدم تعادل الکترولیت مایعات بدن شد و در نهایت جانش را از دست داد.
گفته می‌شود که او پیش از آغاز گفته بود: “یا پیروز می‌شوم یا می‌میرم.”
پس از درگذشت ناگهانی این ورزشکار، مراسم یادبودی در استادیوم المپیک برگزار شد. تقریباً ۳ هزار و ۸۰۰ دلار آمریکا برای همسرش جمع‌آوری و خیابانی در لیسبون به یاد او نام‌گذاری شد.
مرگ ابهام آمیز: گرما یا مصرف دارو؟
دومین مرگ اتفاق افتاده در المپیک مربوط به یک دوچرخه‌سوار دانمارکی است که در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۶۰ رم درگذشت.
مسابقه دوچرخه سواری جاده در ماده تایم تریل تیمی در حالی برگزار شد که دمای هوا ۴۰ درجه سانتی‌گراد بود. یکی از تیم چهار نفره دانمارک پس از دور اول به دلیل گرمازدگی از مسابقه کنار رفت و لازم بود که هر سه دوچرخه‌سوار باقی مانده دانمارک مسابقه را تمام کنند تا تیم محروم نشود. “ینسن” به هم تیمی‌هایش گفت که احساس سرگیجه دارد. هم‌تیمی او پیراهن “ینسن” را گرفت و از افتادن او جلوگیری کرد. هم‌تیمی دیگرش به صورتش آب پاشید. وقتی هم تیمی‌اش پیراهن ینسن را رها کرد، این رکابزن بر روی زمین افتاد و دچار شکستگی سر شد.
این رکابزن را با آمبولانس به یک چادر نظامی در نزدیکی خط پایان انتقال دادند و بعد از ظهر همان روز بدون اینکه به هوش بیاید درگذشت.
سه پزشک ایتالیایی که کالبد شکافی را انجام دادند، در گزارش نهایی اعلام کردند، مرگ “ینسن” بر اثر گرمازدگی بوده است و هیچ دارویی در بدن او یافت نشد. البته گزارش کامل کالبد شکافی هرگز علنی نشد.
سال‌ها بعد، آلوارو مارچیوری یکی از پزشکانی که کالبد شکافی را انجام داد، ادعا کرد: “اثری از چندین دارو، از جمله آمفتامین را در بدن او پیدا کرده‌اند.”
مرگ “ینسن” باعث شد کمیته بین المللی المپیک در سال ۱۹۶۱ کمیته پزشکی تشکیل دهد و آزمایش دارو را در بازی‌های المپیک زمستانی ۱۹۶۸ فرانسه و المپیک تابستانی ۱۹۶۸ مکزیکو سیتی انجام دهد. خانواده این دوچرخه‌سوار هزار و ۶۰۰ دلار به عنوان غرامت دریافت کردند.
منبع: ایسنا
ثبت دیدگاه