این داستان، ماجرای پسری به نام رامون است که نقاشی را خیلی دوست دارد و همه وقت و همه‌جا نقاشی می‌کشد. یک روز که رامون در حال کشیدن یک گلدان است، برادرش خم می‌شود، به نقاشی‌اش نگاه می‌کند و با پوزخندی می‌پرسد: «مثلا چی کشیدی؟»
همین جمله «مثلا چی کشیدی؟»، رامون را دلسرد می‌کند. تا آنجا که از نقاشی کشیدن، دست برمی‌دارد؛ اما…
اگر دوست دارید بدانید رامون چه می‌کند؛ آیا باز هم به سراغ نقاشی می‌رود یا نه می‌توانید دستان «نقشی‌های مچاله» را بخوانید. این کتب ما را با یک جور دیگر دیدن و یک جور دیگر زندگی کردن آشنا می‌کند.
پیتر اچ. رینولدز، نویسنده و تصویرگر داستان که درشمار پرفروش‌ترین تصویرگران نیویورک‌تایمز هم هست، «نقاشی‌های مچاله»، «آسمان، همیشه آبی نیست» و «کجا با این عجله» را سه‌گانه خلاقیت می‌داند و می‌گوید: «اگر هنر او بتواند کودکانی را که از مسیر اصلی خود دور شده‌اند به زندگی بازگرداند، زندگانی‌اش معنا پیدا کرده است.»
داستان «نقاشی‌های مچاله» را محبوبه نجف‌خانی ترجمه و کتاب‌‌های پرنده آبی، واحد کودک و نوجوان انتشارات علمی و فرهنگی آن در ۳۲ صفحه و به‌بهای ۳۳هزار تومان منتشر کرده است.
ثبت دیدگاه