شهریار نیوز:
به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، در طول تاریخ کیهانی نیروهای قدرتمندی بر ماده عمل کرده‌اند که موجب تغییر شکل جهان به یک شبکه پیچیده از ساختارها شده‌اند، پژوهش جدیدی به رهبری جاشوا کیم و متیو مادهاواچریل در دانشگاه پنسیلوانیا و همکاران آن‌ها در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی نشان می‌دهد که جهان ما در طول حدود ۱۳.۸ میلیارد سال گذشته «آشفته‌تر و پیچیده‌تر» شده است. به عبارت دیگر، توزیع ماده در طول سال‌ها کمتر از آنچه انتظار می‌رفت توده‌ای است.
مادهاواچریل می‌گوید: کار ما دو نوع داده از بررسی‌های مکمل اما بسیار متفاوت را متقابل بررسی کرده است و آنچه ما پیدا کردیم این است که برای بیشتر زمان‌ها، داستان تشکیل ساختار به طور قابل توجهی با پیش‌بینی‌های گرانش اینشتین سازگار است، اما مشاهده کردیم که در دوره‌های اخیر، حدود چهار میلیارد سال پیش، اختلاف کوچکی در مقدار توده‌ای بودن مورد انتظار وجود دارد که می‌تواند جالب باشد.
داده‌ها از انتشار نهایی داده‌های تلسکوپ کیهان‌شناسی آتاکاما (ACT) و سال اول ابزار طیف‌سنج انرژی تاریک (DESI) به دست آمده است؛ مادهاواچریل می‌گوید که ترکیب این داده‌ها به تیم امکان داده است تا زمان کیهانی را به شکلی لایه‌بندی کنند که شبیه به تودرتو کردن تصاویر قدیمی کیهانی با تصاویر جدیدتر باشد و دیدی چند بعدی از کیهان ارائه دهد.
ACT با پوشش حدود ۲۳% از آسمان، تصویری از ازبا استفاده از نوری کم و دور که از زمان بیگ‌بنگ در حال سفر بوده است، می‌گوید جاشوا کیم، نویسنده اول مقاله و پژوهشگر گروه مادهاواچریل. به طور رسمی این نور به عنوان زمینه مایکروویو کیهانی (CMB) شناخته می‌شود، اما گاهی اوقات ما آن را تصویر نوزاد جهان می‌نامیم زیرا تصویری از زمانی است که جهان حدود ۳۸۰,۰۰۰ سال سن داشت.
داده‌های DESI، از سوی دیگر، سوابق جدیدتری از کیهان ارائه می‌دهند. DESI که در رصدخانه ملی کیت پیک در آریزونا مستقر است و توسط آزمایشگاه ملی لارنس برکلی اداره می‌شود، ساختار سه بعدی کیهان را با بررسی توزیع میلیون‌ها کهکشان، به ویژه کهکشان‌های قرمز درخشان (LRGs) نقشه‌برداری می‌کند. این کهکشان‌ها به عنوان نشانه‌های کیهانی عمل می‌کنند و به دانشمندان امکان می‌دهند که چگونگی پراکندگی ماده در طول میلیاردها سال را پیگیری کنند.
با ترکیب نقشه‌های لنزینگ داده‌های CMB از ACT با LRGs از DESI، تیم توانست همپوشانی بی‌سابقه‌ای بین تاریخ کیهانی قدیم و جدید ایجاد کند، که به آن‌ها امکان داد تا اندازه‌گیری‌های اولیه و دیرینه جهان را مستقیماً مقایسه کنند. مادهاواچریل می‌گوید: «این فرآیند شبیه به سی‌تی‌اسکن کیهانی است، که در آن می‌توانیم از طریق لایه‌های مختلف تاریخ کیهانی نگاه کنیم و چگونگی تجمع ماده در دوره‌های مختلف را پیگیری کنیم. این به ما نگاه مستقیم به چگونگی تغییر تأثیر گرانشی ماده در طول میلیاردها سال می‌دهد.»
ثبت دیدگاه