امیری در ابتدا درباره دغدغهاش از نوشتن این کتاب گفت: اول باید بدانیم که شاهنامه فردوسی واقعا اثر غنی است و این اثر را هرکسی در هر گروه سنی میتواند بخواند و با آن ارتباط برقرار کند؛ اما باید این واقعیت را درنظر گرفت که آنقدر که میتوان از این اثر بهره برد همهی ما از آن بهره کافی را نمیبریم؛ زمانی که مشغول نوشتن «داستان کتایون» بودم تازه متوجه شدم که شاهنامه پر از داستانهای جذاب است که میتواند برای کودکان و نوجوانانمان جذاب باشد؛ اما حیف که بیشتر کودکان و نوجوانان با کلمات کهن آشنایی ندارند در نتیجه با خودم تصمیم گرفتم که خیلی خوب میشود که آن ادبیات کهن را به نثر روان و ساده برای کودکان و نوجوانان برگرداند و در کنار آن زیبایی شعر قرار دهیم تا برای همهی ردههای سنی مفهوم و از زیبایی آوایی شعر نیز برخوردار باشد.
این نویسنده درباره زبان و ادبیات کتابهای کودک و نوجوان امروزی گفت: تا جایی که خودم اطلاع دارم در زمینهی داستان خیلی قوی ظاهر نشدیم؛ اما کتابهای شعر خوبی داریم که بخصوص در رده سنی کودک در زمینه داستان، چنین آثاری نداریم؛ از طرفی مجموعه گنجینههایی در کشورمان داریم که در جهان زبانزد هستند که میتوانیم از آنها استفاده کنیم. این نکته را هم باید بگوییم که درست است که ادبیات امروزمان بسیار پیشرفت کرده است و متنوع شده و امکان دارد که کودکان و نوجوانان با کلمات کهن ارتباط برقرار نکنند؛ اما باید از کارشناسان این حوزه کمک بگیریم تا بتوانیم ارتباطی را میان اسطورههایمان با کودکان و نوجوان ایجاد کنیم.
امیری درباره انتخاب «داستان کتایون» گفت: داستان کتایون برایم بسیار جذاب بود به دلیل اینکه این داستان شباهت عجیبی به داستان حضرت نرجس (س) دارد و برایم عجیب بود که چرا این داستان را تا به حال نشنیدم و کسی برایم تعریف نکرده است. داستان کتاب درباره شاهزاده ایرانی است که کاری غیر معمول انجام میدهد، به همین دلیل ترجیح دادم که این داستان را کودکان و نوجوانان بخوانند و از آن لذت ببرند و دقیقا بعد از نوشتن این کتاب بود که به فکر این افتادم که به دنبال داستانهای مشابهای که در تاریخ اتفاق افتاده است بگردم و سعی کنم دربارهشان بنویسم.
این نویسنده درباره کتابخوانی نوجوانان در جامعه امروزی گفت: باور دارم که داستان و میل به شنیدن داستان در سرشت همهی انسانهاست؛ اما امروزه به دلیل بستر و شرایطی که کودکان و نوجوانانمان را احاطه کرده، ممکن است که ادبیات کهنمان برای آنها ملموس نباشد؛ البته اینگونه کتابها در اختیارشان قرار نمیگیرد و حتی اگر در اختیارشان قرار بگیرد نیز برایشان قابل لمس و ارتباط برقرار کردن نیست. برای مثال کتابی مثل «ایلیاد و اودیسه» را وقتی میخوانم خیلی سخت میتوانم ارتباط بگیرم؛ اما به نظرم میل به کتابخوانی در وجود همهمان است؛ همانطور که جی کی رولینگ میگوید که اگر کسی کتاب خواندن را دوست ندارد حتما هنوز کتاب مورد علاقهاش را نخوانده است.
وی ادامه داد: حالا اگر دست روی دست بگذاریم و هیچ تلاشی برای کتابخوان کردن بچهها نکنیم پس نباید توقعی هم داشته باشیم؛ چراکه این وظیفه ماست که بستر را برای کتابخوان شدن بچهها فراهم کنیم تا آنها بتوانند از داستانها و گنجینههای ملی استفاده کنند.
امیری درباره رعایت یک سری اصول در نویسندگی گفت: به نظرم در نظر گرفتن رده سنی و ارتباط با مخاطب بسیار مهم است اینکه بدانیم برای چه گروه سنی مینویسیم و از چه کلماتی استفاده کنیم میتواند کمک بزرگی باشد تا مخاطب بتواند با کتابمان ارتباط بگیرد اینکه بتوانیم کتابمان را چندین بار برای آن رده سنی خاص بخوانیم و بازخورد آنها را ببینیم و از نظرات آنها استفاده کنیم؛ چراکه شاید آنها در یک فضای ذهنی خاصی قرار گرفته باشند که ما قرار نگرفتیم.
این نویسنده درباره تصویرگری کتابهای کودکان و نوجوانان گفت: به نظرم در کتابهای کودکان و نوجوانان تصویرگری بسیار مهم و تاثیرگذار است؛ چراکه یکی از زبانهای عشق و برقراری ارتباط حس بیناییمان است و به همین دلیل گرافیک کتاب بسیار میتواند تاثیرگذار باشد. امروزه در جامعهای زندگی میکنیم که بسیار به محتوای کتاب اهمیت داده میشود؛ اما در زمانهای قدیم شاید صرفا به طراحی جلد زیباتر اهمیت داده میشد؛ اما درحال حاضر در جامعهای زندگی میکنیم که هم به تصویرگری و هم به محتوای کتاب اهمیت داده میشود و از طرفی باید این را هم در نظر داشت که یک طراحی جلد خوب و تصویرگری خوب میتواند کمک کند که داستانسرایی در ذهن مخاطب شکل بگیرد و هم باعث علاقه و ارتباط بهتر مخاطب با کتاب میشود.
امیری درباره نویسندههایی که الهامبخش وی بودهاند گفت: راستش مصطفی رحماندوست اهل قلمی است که از کودکی الهامبخشم بوده است و از طرفی جی کی رولینگ را هم دوست دارم؛ چراکه به ادبیات فانتزی پرداختند و یک سری معیارهایی داشتند که برایم مطلوب بوده است.
این نویسنده در پایان گفت: از بزرگترها خواهش میکنم که کودکان و نوجوانان را راهنمایی کنند و آنها را با کتاب آشنا کنند؛ البته صرفا آشنایی با کتاب مهم نیست باید شرایط و بستری فراهم باشد که کودکان و نوجوانان دائما با کتاب مانوس باشند و به نظرم باید در رفتار با بچههایمان آنقدر منعطف باشیم تا با جامعه پیش برویم؛ اما باید یادمان باشد که ساختارها را نیز رعایت کنیم.
ثبت دیدگاه