راضیه تجار با بیان اینکه فرارسیدن زادروز زنوزی جلالی فرصتی برای یادکرد این نویسنده بزرگ و صاحب اندیشه است، عنوان کرد: فیروز زنوزی جلالی ناخدا یکم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، نویسنده، منتقد و مدرس داستان‌نویسی بود که سال‌ها در ستیز و گریز واژگان شب کرد و عرق ریخت و آثاری خلق کرد که می‌توان امیدوار بود در کشمکش ایام مانا می‌مانند.
تجار با تاکید بر اینکه زنوزی جلالی واژگان منحصر به‌فردی را در نثرش به کار می‌برد، افزود: وی فرهادوار تیشه به سنگ خارا می‌زد تا از دل سنگ با دل تنگ، واژگان را تراش دهد و از هستی بگوید. وی بسیار سخت‌کوش و دیریاب برای عموم بود. واژگانش را با زیرورو کردن لغتنامه‌ها و به زحمت بسیار می‌یافت و مانند جواهرسازی که روی رکاب انگشتر کار می‌کند، واژه‌هایش را کنار هم قرار می‌داد.
این نویسنده پیشکسوت درباره مضامین داستان‌های زنوزی جلالی به مرگ‌اندیشی و نگاه خاکستری وی اشاره کرد و گفت: گل داوودی نیز از نمادهای پرکاربرد در نثر زنوزی جلالی است. وی باور عمیقی به جهان پس از مرگ داشت و عمیق رو دشوار نوشتن وی باعث شده بود عامه‌پسند نباشد و خواص توجه بیشتری به آثارش داشته باشند. قاعده بازی از رمان‌های موفق وی برگزیده جایزه جلال آل احمد و نیز جایزه قلم زرین شد. البته پس از مدتی این اثر را بازنگری کرد.
وی بر تاثیر ناخدا و نظامی بودن زنوزی جلالی در نویسندگی‌اش تاکید کرد و افزود: زنوزی جلالی جهان‌دیده، سخت‌کوش و منظم بود و از تجارب زیست محیطی در آثارش استفاده می‌کرد.
تجار معتقد است موفق‌ترین آثار زنوزی جلالی متعلق به سال‌های آغاز فعالیت هنری وی است و داستان مجموعه‌های «سال‌های سرد»، «خاک و خاکستر»، «روزی که خورشید سوخت» و «مردی با کفش‌های قهوه‌ای» از زمره تاثیرگذارترین نوشتارهای زنوزی هستند.
ثبت دیدگاه