وی ادامه داد: بخشی از اشعار رضوی تنها در حال و هوای زیارت قرار دارند و شامل واگویه‌های شاعر با امام رضا (ع) هستند که در آنها وجه عاطفی بسیار بالاست. شاعر در این اشعار به اظهار ارادت و درخواست شفاعت به پیشگاه امام رضا (ع) می‌پردازد. این گونه اشعار در مخاطت زلالی و رقت قلب ایجاد می‌کند.
محدثی‌خراسانی با اشاره به اینکه بخشی از اشعار رضوی شامل توصیف و مدح و منقبت امام رضا (ع) است، افزود: بیشتر اشعار این بخش در قالب قصیده سروده می‌شوند و وجه عاطفه در آنها کمرنگ‌تر است.
این شاعر آیینی با بیان اینکه در شعر رضوی باید در کنار ابراز محبت به ساحت امام رضا (ع)، معرفت و شناخت نیز مبنا قرار گیرد، گفت: هرچه محبت و معرفت که دو بال سرودن شعر رضوی هستند، عمیق‌تر باشد اثر شاعر تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت و توانمندی شاعر و بهره‌مندی وی از ذوق، هنر و مهارت‌های شعری نقشی تعیین‌کننده در مرتبه هنری اثرش دارد. شعر رضوی باید سرشار از احساس و عاطفه و نیز دارای معارفی باشد که نقش امام رضا (ع) را در شکل‌گیری تمدن اسلامی و پیشبرد تشیع و نیز جا انداختن مفهوم ولایت در فرهنگ ما نشان دهد.
به گفته محدثی خراسانی، این بُعد معرفتی کمتر پرداخته شده که نیکوست در کنگره‌ها و جشنواره‌های شعر رضوی این موضوع به عنوان یکی از محورهای اصلی درنظر گرفته شود. اگر محبت و معرفت به امام رضا (ع) در کنار هم نباشد هیچ شعر درخشانی در این زمینه خلق نمی‌شود و شاعر رضوی باید ذهن و زبانی خلاقانه داشته باشد. از سوی دیگر باید به موضوع‌هایی چون تاثیر هجرت امام هشتم در از مدینه به مشهد و نیز فعالیت مراکز دینی و حوزه‌های علمیه به برکت وجود حرم امام در مشهد در توسعه فرهنگ و ادبیات رضوی بیشتر پرداخته شود. قرار داشتن بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) در ایران خود عاملی وحدت‌آفرین در میان مسلمانان است که می‌توان به این بعد نیز به طور خاص توجه کرد.
محدثی خراسانی با تاکید بر رشد مطلوب شعر رضوی کشورمان در سال‌های اخیر عنوان کرد: در حوزه ترانه نیز آثار رضوی ارزشمندی خلق شده که ترانه‌سرا به بیان عواطف، دلتنگی‌ها و واگویه‌های خود پرداخته‌است. در عین حال هنوز در این حوزه باید با ممارست، آثار بیشتر و باکیفیت‌تری سروده شوند و هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم.
ثبت دیدگاه