خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: سنی از او گذشته بود اما پرتلاش و پر انرژی در تمام برنامهها حضور پیدا میکرد و آنقدر با شور و شوق صحبت میکرد، که دلت نمیآمد پای حرفهایش ننشینی؛ همه خبرنگاران میدانی حوزه آموزش و پرورش را به اسم میشناخت و همیشه میگفت «شما که برای کار خیر مدرسهسازی قلم میزنید، خودتان خیّر مدرسهساز هستید».
در تمام مراسمهایی که عنوان کار خیر مدرسهسازی داشت، با علاقه حضور پیدا میکرد و هیچوقت برای حضور، «نه» نمیگفت. لحظه آرام نبود؛ از این استان به استان دیگر میرفت و هربار بانشاط بیشتر قدم به سالنهای همایش میگذاشت و همیشه میگفت «خداوند عمر دوباره به من داده است تا کار خیر کنم».
این مرد متفاوت از همه آدمهایی بود که میشناختم؛ مردی که از مالش جوری گذشته بود که کمتر کسی اینگونه کار خیر میکرد؛ مدل مدرسهسازیاش هم متفاوت از سایرین بود؛ او هزینه میکرد تا خیّر مدرسهساز جمع کند نه اینکه خودش مدرسه بسازد؛ البته حافظی بعد از ساخت چهاردهمین مدرسهاش، این اقدام را آغاز کرد.
شاید بگویید «در این روش که پول زیادی خرج نمیشود؟»؛ اینطورها هم نیست؛ او از افراد متمکن را با خانواده برای یک همایش دعوت میکرد و در این همایشها تمام هزینهها اعم از حقوق پرسنل برگزار کننده، پذیرایی و شام مفصل و حتی هدایا شامل سوغات استانها به مهمانان را متقبل میشد؛ در حالی که میتوانست با این هزینه، مدرسهای هر چند کوچک بسازد که هم نامش سر درِ مدرسه حک میشد و هم این اقدام به رزومه مدرسهسازیاش بیفزاید.
اما برای حافظی، آنچه اهمیت داشت جذب خیرین بیشتر برای مدرسهسازی بود؛ چهرهای که او از خیرین مدرسهساز میساخت، آنقدر پُرابهت، جذاب و زیبا بود، که قلبهای زیادی را به آن سمت میکشاند؛ همین ابهت موجب شد که جامعه خیرین مدرسهساز چون درختی تناور، در تمام استانهای کشور ریشه بدواند و به گفته مسؤولان آموزش و پرورش، نیمی از مدارس کشور توسط خیرین یا با مشارکت آنها احداث شود. آری اینکه «حافظی» پدر مدرسهسازی ایران شد.
* پدر رفت
۲۱ خرداد ۱۳۹۸، روز آسمانی شدن پدر مدرسهسازی ایران است؛ محمدرضا حافظی در سالهای پایانی عمر درگیر بیماری شد اما همین که یک مقدار بهبودی حاصل میشد، به سراغ کار خیر مدرسهساز میرفت و از این استان به آن استان سفر میکرد.
اواخر عمر دیگر عصا همراه همیشگیاش شده بود و به سختی راه میرفت اما در سخنرانیها همانطور پرشور و انرژی بود و همان شوق اولیه برای احداث سرپناه ایمن جهت تحصیل فرزندان سراسر ایران را داشت.
اما کمکم شرایط جسمانیاش بهگونهای شد که دیگر توانش را گرفت و کمکم ریهها و کلیههایش درگیر بیماری شد و در نهایت روز ۲۱ خرداد چشمانش را برای همیشه بر زندگی فانی بست.
حافظی رفت اما پرونده کار خیر مدرسهسازی بسته نشد؛ او نهالی را سالها پیش کاشته بود که اینک چون درختی تناور شده و ریشههایش در جای جای کشور پیش رفته است.
حس محبت، از خودگذشتی و ایثار در دل یکایک بچههایی که در مدارس خیّرساز تحصیل میکنند، وجود دارد به ویژه اگر خود خیّر گاه گاهی وقت بگذارد و بچههای مدرسه را ببیند و پای صحبتهایشان بنشیند؛ کاری که محمدرضا حافظی انجام میداد.
* مردی که «خبر خوب» بود
سال ۱۳۹۶ قرار شد که همایش «خبر خوب» برگزار شود؛ در این همایش از تعدادی از کسانی که خالق اثر و خبر خوب بودند، تجلیل شد. محمدرضا حافظی یکی از خالقان اثر خوب بود. او نامش به «خبر خوب» گره خورده است.
حتی حالا که سه سال از درگذشتش میگذرد اما همچنان وقتی از او یاد میشود، لبخند بر لبها میآید؛ چرا که او پیشقراول حرکتی است که برای تحصیل ایمن آیندهسازان کشور، گامهای بلندی بر میدارد.
دوستانش و دیگر خیرین مدرسهساز، همواره از او به عنوان مردم شماره یک مدرسهسازی نام میبرند و همچنان در همایشها و جلسات، نامش چون ستارهای پرنور میدرخشد.
او رفت اما مسیری که او و دیگر خیرین مدرسهساز با گذشت از اموالشان، روشن کردهاند، اینک خیرین دیگری را جذب کرده است و خیرین جدید در آن مسیر، همچنان پُر تردد هستند.
* مردی که در تمام سخنرانیهای مرحوم حافظی، نقش داشت!
چند روز پیش بزرگداشت سومین سالگرد مرحوم محمدرضا حافظی در دبیرستان پسرانه شهید آیتالله مدنی تهران برگزار شد؛ مراسمی که جای خالی «حافظی» را بیش از پیش احساس میشد. اما در این مراسم جای خالی خیلیهای دیگر نیز احساس میشد. جای خالی مسؤولان گذشته که انگار فراموش کرده بودند در دوران آنها، این مردان و زنان برای مدرسهسازی دست یاری داده بودند و پشتوانه گرم فعالیتشان بودند!
در سخنرانیهای مرحوم حافظی، معمولا نام یک نفر همیشه وجود داشت؛ او از خیّری صحبت میکرد که زیر ناودان طلا عهد بسته بود، مدرسه بسازد. اکبر ابراهیمی در این مراسم به این موضوع اشاره کرد و گفت: «آقای حافظی بارها بارها عنوان میکرد که آقای ابراهیمی زیر ناودان طلا در مکه عهد بسته است که مدرسه بسازد؛ هر سال این عدد تغییر میکرد. سال اول ۵ مدرسه، سال دیگر ۱۴ مدرسه ، سال بعد ۷۲ مدرسه، سال دیگر ۱۱۰ مدرسه؛ تا اینکه یکبار گفت ۱۱۰۰ مدرسه عهد کرده است.
تماس گرفتم و گفتم با شما صحبت دارم گفت به دفترتان می آیم. وقتی آمد، گفتم نگویید ابراهیمی ۱۱۰۰ مدرسه تعهد کرده است بلکه بگویید ابراهیمی تا عمر دارد مدرسه می سازد. گفت از زیرکی توست که با خدای خود معامله میکنی».
* قفلی: حافظی یک تنه بار جامعه خیرین مدرسهساز را به دوش میکشید
سه تا دانشآموز پسر با شاخههای سفید گل در دست، جلوی درِ ورودی سالن مدرسه ایستادهاند و به هر میهمانی که وارد میشود یک شاخه گل اهدا میکنند و در نهایت این شاخهگلها پیشکش روح محمدرضا حافظی میشود که قاب عکسش جلوی درِ ورودی سالن همایش قرار دارد.
ناصر قفلی رئیس جامعه خیرین مدرسهساز کشور در این مراسم گفت: «حافظی» عاشق بود و واقعا به این سرزمین و کودکان آن عشق می ورزید، یک تنه بار جامعه خیرین مدرسهساز را خودش میکشید.
وی با اشاره به همت و نیت مرحوم حافظی در تاسیس جامعه خیرین مدرسه ساز کشور در سال ۱۳۷۷ اشاره کرد و گفت: در نخستین سال راه اندازی و تشکیل جامعه تعهدات خیرین به ۱۷ میلیارد تومان بود که این رقم در سال جاری به ۴ هزار میلیارد تومان میرسد.
* وزیر آموزش و پرورش: مرحوم حافظی یک انسان خیر به معنای واقعی کلمه بود
یوسف نوری وزیر آموزش و پرورش نیز در این مراسم گفت: مرحوم حافظی یک انسان خیر به معنای واقعی کلمه بود، او مصداق آیه شریفه قرآن کریم است که تجارت و بیع او را از ذکر خدا غافل نکرد و با کار خیر و پرداخت زکات به درجات بالایی رسید.
وزیر آموزش و پرورش با اشاره به اقدامات مرحوم حافظی در عرصه تعلیم و تربیت گفت: خانواده او در احسان و نیکوکاری زبانزد هستند، پدر ایشان هم خدمات شایان توجهی را در بروجرد انجام دادند، و امروز اینجا گرد هم آمدیم تا از این نیکمرد تجلیل کنیم.
نوری بیان کرد: خیرین مدرسهساز، از مصادیق هویت ملی ما هستند و ما به عنوان دست اندرکاران آموزش و پرورش وظیفه داریم این انسانهای پارسا را به عنوان نماد هویت ملی به آینده سازان معرفی کنیم که موجب تشویق آنها میشود.
وی افزود: بزرگترین لطف خیرین همان اثرات تربیتی است، که از مدرسهسازی بالاتر است؛ باید این عزیزان را که از مالشان و داشته هایشان گذشتند، تکریم کنیم و قدر بدانیم به جهت اینکه فرهنگ خیر و احسان و نیکوکاری را در جامعه ساری و جاری میکنند.
*نیکزاد: مرحوم حافظی درخت و نهالی را کاشت که سبب خیر گسترده شده است
علی نیکزاد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی هم در این مراسم گفت: علیرغم مشغلههای فراوان به خاطر دعوت خیرین مدرسهساز و علاقهای که به آنها دارم، به این مراسم آمدم و چون دانستم این مراسم به منظور یادبود بزرگ مرد نیکوکار دکتر حافظی است مصرتر شدم.
وی با گرامیداشت یاد و خاطره مرحوم حافظی گفت: به روح پاک آقای حافظی سلام و درود میفرستیم که درخت و نهالی را کاشت، نیکو که امروز باقیات و صالحات وی است و سبب خیر گسترده شده است.
نیکزاد به پیشینه و تقدم جامعه خیرین مدرسهساز در انجام فعالیتهای خیرخواهانه اشاره کرد و گفت: امروز خیران در حوزههای مختلف فعالیت و مشارکت دارند، اما همه را مدرسه سازان راه انداختند.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: خیرین بزرگترین مصداق فرمایش رهبر معظم انقلاب هستند که فرمودند افراد با سرمایه ایمان میتوانند کاری کنند که تبدیل به عمل صالح شود، و بچهها را از جهل و ظلمت به سوی نور دانش و آگاهی رهنمون ساختن بزرگترین عمل خیر و صالح است.
نیکزاد تصریح کرد: مدرسهسازی یک عمل صالح با کیفیت و صدقه جاریه است و جریان علم آموزی به برکت خیرین و مدارس با تربیت نیروی انسانی با ایمان و بازگشت به آرمانهای انقلاب و عمل به آموزههای دین مبین اسلام موجب تفییر شرایط است، که باید به متوسط سرانه فضای آموزشی ۸٫۵ مترمربع برسیم، البته الان میانگین ۵٫۲ متر مربع است، که همین را هم مدیون نیت خالص خیران هستیم.
وی با اشاره به تصویب ۶ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان برای ساخت مدرسه در سال جاری گفت: بیش از ۳ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان هم توسط خیرین تامین میشود و سهم خیرین در احداث مدارس به ۵۰ درصد رسیده است.
محمدرضا حافظی در ۲۸ خرداد ۱۳۰۸ در بروجرد متولد شد؛ پنج خواهر داشت و یک برادر کوچکتر؛ در سن ۲۷ سالگی ازدواج کرد و حاصل آن دو دختر و دو پسر است؛ گرچه حافظی در دوران زندگیاش در خانوادهای خیّر به دنیا آمده بود و خیرخواهی، خیرورزی و امور خیریه را از پدر آموخته بود اما فعالیتهای مدرسه سازی او بعد از درگذشت امیرحسن و عروسش در سانحه تصادف آغاز شد.
او خانه پسر و عروسش را فروخت و به نام آنها مدرسه ساخت و این مسیر را ۲۱ سال ادامه داد؛ همچنین او به همراه تعدادی از خیرین از جمله پایهگذاران جامعه خیرین مدرسهساز کشور است که اکنون در سراسر کشور، مجامع خیرین فعالیت دارند و با قدرت به امر مقدس مدرسهسازی برای فرزندان این مرز و بوم میپردازند.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه