مرز ناشناخته‌ ابتلا به بیماری ام اس و چالش‌های آن

به گزارش خبرگزاری ایمنا، بیماری ام‌اس یا اسکلروز چندگانه، یک اختلال خودایمنی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی، شامل مغز و نخاع را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غلاف میلین که پوشش محافظتی اطراف رشته‌های عصبی است، حمله می‌کند و این تخریب میلین، موجب ایجاد اسکارها یا ضایعاتی در بافت عصبی می‌شود که انتقال پیام‌های الکتریکی بین مغز و سایر قسمت‌های بدن را مختل می‌کند و نتیجه این فرایند می‌تواند بروز علائمی همچون خستگی، ضعف عضلانی، مشکلات بینایی و اختلالات حرکتی باشد.

علائم بیماری ام‌اس بسیار متنوع و غیرقابل پیش‌بینی است و بسته به محل و میزان آسیب‌های وارده به سیستم عصبی متفاوت خواهد بود، اما به‌طور کلی، بعضی از شایع‌ترین علائم این بیماری شامل بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن اندام‌ها، اختلال در تعادل و هماهنگی، مشکلات گفتاری، سرگیجه و در بعضی موارد مشکلات شناختی همچون کاهش تمرکز و حافظه است و این علائم ممکن است به‌صورت دوره‌ای ظاهر شوند و سپس بهبود یابند یا به‌تدریج پیشرفت کنند و مداوم شوند.

زندگی با ام‌اس چالش‌های متعددی را به همراه دارد، اما با مدیریت مناسب می‌توان کیفیت زندگی را بهبود بخشید که در همین راستا، برنامه‌ریزی دقیق برای فعالیت‌های روزانه، استراحت کافی، تغذیه سالم و ورزش منظم می‌تواند به کاهش خستگی و بهبود عملکرد فیزیکی کمک کند، همچنین استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس همچون مدیتیشن و یوگا می‌تواند در کنترل علائم مؤثر باشد.

قابل توجه بودن میزان ابتلاء به بیماری ام‌اس طی ۲ دهه اخیر / زنان ۴ برابر بیشتر مردان در معرض خطر هستند

مسعود اعتمادی‌فر، متخصص مغز و اعصاب در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه بیماری ام‌اس، یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که مغز و نخاع را درگیر می‌کند، اظهار کرد: در بیماری ام‌اس، ماده سفید مغز توسط سیستم ایمنی بدن تحت تأثیر قرار می‌گیرد و پلاک‌هایی که در بیماری ام‌اس ایجاد می‌شود، بسته به درگیری هر قسمت از سیستم عصبی، می‌تواند منجر به بروز طیف وسیعی از علائم عصبی شود.

وی افزود: بیماری ام‌اس به‌طور معمول بیشتر در زنان دیده می‌شود، سن شایع ابتلاء به این بیماری، ۲۵ تا ۳۵ سالگی است، این بیماری در زنان، سه تا چهار برابر مردان شایع‌تر است و در اطفال و افراد بالای ۵۰ سال، کمتر دیده می‌شود و شیوع بیماری ام‌اس در بعضی مناطق جهان قابل توجه است.

متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه شیوع بیماری ام‌اس در شمال اروپا کانادا، آمریکا و استرالیا مورد توجه است، تصریح کرد: طی دو دهه اخیر، میزان شیوع بیماری ام‌اس در کشور قابل توجه بوده است و در حال حاضر، درصد قابل توجهی از نسل جوان کشور به این بیماری مبتلا هستند.

۵ قرن از شناخت بیماری ام‌اس می‌گذرد / طول عمر یکسان بیماران ام‌اس و سایر افراد

اعتمادی‌فر با بیان اینکه هنوز علت ابتلای افراد به بیماری ام‌اس مشخص نیست، ادامه داد: با توجه به این موضوع، عوامل محیطی و ژنتیکی در بروز این بیماری مطرح می‌شود، آمار ابتلاء به این بیماری در کشورهایی همچون هند و چین بسیار پایین است و آمار ابتلاء به این بیماری در محدوده خاورمیانه به‌ویژه طی دو دهه اخیر، افزایش یافته است.

وی با بیان اینکه حدود چهار یا پنج قرن از شناخت بیماری ام‌اس می‌گذرد، گفت: در کتب مختلف پزشکان قدیم، این بیماری به خوبی شرح داده شده است و در کشور، ۷۰ یا ۸۰ سال است که نسبت به این بیماری آگاهی حاصل شده است، اما اکنون شیوع این بیماری بسیار بالاتر رفته است که دلایل مختلفی دارد.

متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه طول عمر بیماران مبتلا به ام‌اس کوتاه‌تر از سایر افراد نیست، اضافه کرد: به دلیل ناتوانی‌هایی که بیمار در پی ابتلاء به این بیماری تجربه می‌کند، ممکن است اختلالاتی متوجه بیمار شود و کیفیت زندگی او را تحت تأثیر قرار دهد، همین موضوع منجر به آزار و اذیت بیمار می‌شود.

حمایت روانی نقش مهمی در زندگی بیماران مبتلا به ام‌اس دارد و مراجعه به مشاوران و روان‌شناسان، شرکت در گروه‌های حمایتی و ارتباط با افرادی که تجربه مشابهی دارند، می‌تواند به کاهش استرس و افزایش احساس کنترل بر زندگی کمک کند، همچنین ایجاد شبکه حمایتی از خانواده و دوستان نیز در مقابله با چالش‌های روزمره ناشی از بیماری بسیار حائز اهمیت است.

درمان‌های دارویی متعددی برای کنترل علائم و کاهش پیشرفت بیماری وجود دارد که این درمان‌ها ممکن است شامل داروهای تعدیل‌کننده سیستم ایمنی، کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب و داروهای تسکین‌دهنده علائم باشند و انتخاب نوع درمان بستگی به نوع و شدت بیماری دارد که باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود.

طول عمر بیماران مبتلا به ام‌اس، به ویژه اگر بیماری به‌موقع تشخیص داده و مدیریت شود، به‌طور معمول مشابه افراد سالم است و آگاهی از بیماری، همکاری نزدیک با تیم پزشکی و در نظر داشتن سبک زندگی سالم می‌تواند به بیماران مبتلا به ام‌اس کمک کند تا زندگی پربار و فعالی داشته باشند؛ پذیرش بیماری و تمرکز بر توانایی‌ها به‌جای محدودیت‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و دستیابی به اهداف شخصی کمک کند.