مقررات EPA؛ کاهش ۵۱ درصدی انتشار نیروگاهی

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، بر اساس پژوهشی که توسط محققان دانشگاه پرینستون در دانشکده مهندسی انجام شده و در مجله One Earth منتشر شده است، مقررات جدید EPA برای نیروگاه‌های فسیلی، با تعیین محدودیت‌های انتشار دی‌اکسید کربن برای توربین‌های گازی جدید و ارائه دستورالعمل‌هایی برای نیروگاه‌های بخار دارای سوخت‌های زغالسنگ، نفت و گاز، توانسته است کاهش انتشار در سطح ملی را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. طبق تحلیل این مطالعه، اگر قوانین اجرا شوند، انتشار نیروگاهی تا سال ۲۰۴۰ به ۵۱ درصد از سطح ۲۰۲۲ کاهش خواهد یافت، در حالی که بدون این مقررات تنها کاهش ۲۶ درصدی حاصل می‌شود.

بیشترین سهم کاهش انتشار ناشی از تسریع بازنشستگی نیروگاه‌های زغالسنگ است. طبق مدل‌های پژوهشی، این نیروگاه‌ها به دلیل هزینه‌های بالای تجهیز به فناوری‌های ضبط و ذخیره دی‌اکسید کربن، ترجیح می‌دهند پیش از سال ۲۰۳۹ بازنشسته شوند تا اقدام به نصب تجهیزات گران‌قیمت نمایند. این امر موجب شده تا مقررات EPA تأثیر قابل توجهی در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای داشته باشد.

با این حال، پژوهشگران هشدار داده‌اند که مقررات فعلی در مورد نیروگاه‌های گازی جدید، بدون تنظیم استانداردهای مشابه برای نیروگاه‌های موجود، موجب ایجاد نابرابری در بهره‌وری سیستم انرژی می‌شود. به گفته دکتر جسی جنکینز، این نابرابری می‌تواند موجب استفاده بیشتر از نیروگاه‌های قدیمی و ناکارآمد گازی گردد که اثرات کاهش انتشار کلی را کاهش می‌دهد.

پژوهشگران چند گزینه اصلاحی را بررسی کردند؛ از جمله اعمال محدودیت‌های یکسان برای نیروگاه‌های گازی جدید و موجود که می‌تواند انتشار را تا ۸۸ درصد زیر سطح ۲۰۲۲ کاهش دهد. همچنین پیشنهاداتی مبنی بر گسترش الزامات ضبط کربن برای نیروگاه‌هایی با بهره‌برداری کمتر از ۲۰ درصد مطرح شده است که در این صورت، انتشار به میزان ۸۸ درصد کاهش خواهد یافت.

این تحلیل نشان می‌دهد که با اصلاح مقررات و اعمال استانداردهای یکسان، علاوه بر دستیابی به کاهش‌های بیشتر، کارایی هزینه‌ای بهتری نیز حاصل می‌شود. پژوهشگران معتقدند که اقدامات اصلاحی مذکور می‌تواند از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر بوده و سرمایه‌گذاری‌های لازم را از جانب توسعه‌دهندگان نیروگاه‌ها کاهش دهد.

به گزارش ایمنا، در حالی که دولت فعلی قصد دارد مقررات EPA را تضعیف کند، این تحلیل می‌تواند راهنمایی ارزشمند برای دولت‌های آینده جهت بهبود عملکرد زیست‌محیطی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش نیروگاهی باشد.