شنبه, ۳۱ شهریور , ۱۴۰۳ ساعت ×
پ
پ



به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ فرانکلین دین لوییس دانشیار زبان و ادبیات فارسی در گروه زبان‌ها و تمدن‌های خاور نزدیک در دانشگاه شیکاگو بود. پایان‌نامه دوره دکتری لوییس درباره حکیم سنایی، در سال ۱۹۹۵ برنده جایزه بهترین رساله سال از بنیاد مطالعات ایرانی شد.

لوییس از برجسته‌ترین مولوی‌پژوهان غرب است. کتاب محققانه و حجیم او درباره مولانا با نام «مولانا: دیروز تا امروز، شرق تا غرب» که نخستین‌بار در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، تابه‌حال چندین جایزه دریافت کرده‌ است. به نوشتهٔ حسن لاهوتی مترجم این اثر، «عموماً در آمریکا کلمن بارکس را به‌عنوان مولوی‌شناس به حساب می‌آورند؛ اما باید یادآور شد که به‌خاطر تسلط بر زبان فارسی، تحقیقات مولوی‌پژوهی فرانکلین دین لوییس و ویلیام چیتیک بسیار گسترده‌تر و اصیل‌تر است».

حوزه پژوهشی او شامل زبان و ادبیات فارسی (قدیم و جدید)، اندیشه و ادب اسلامی در قرون وسطی، عرفان اسلامی، سینمای ایران و تاریخ و تئوری ترجمه است. عمده تمرکز لوییس، بر آثار ادبی از زمان سامانیان تا دوره صفویه است و همچنین آثار نظم و نثر قرن بیستم را از جهات گوناگونی چون سبک، عملکرد، روایت‌شناسی، نشانه‌شناسی، هرمنوتیک، فن خطابه، جامعه‌شناسی ادبی و کدشناسی مورد بررسی قرار داده است.

به گفته خود او، تقاطع میان ادبیات و مذهب بخصوص سنت‌های عرفانی و باطنی در جهان اسلام (صوفیه و شیعه) برای او جاذبه ویژه‌ای داشته است. از همین رو به سراغ مولانا رفته و کتابی از گلچین اشعار او را ترجمه کرده است.



منبع

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.