وی خلق فضای صمیمی را نقطه شروع و آغازین آثار ادبی دانست و تأکید کرد: ما باید به عنوان یک نویسنده، لذت خواندن و دانستن را در مخاطب ایجاد کنیم و برای این کار بهتر است اول از تجربه‌های خودمان بنویسیم.
این نویسنده تصریح کرد: بهترین فرصت برای نوشتن، خاطره‌مان در خانواده است. چون هر کدام از ما دنیای خاص خودمان را داریم و در عین تشابه به عنوان خواهر و برادر، تضادهای شخصیتی را هم داریم و هر کدام با سبک‌های مختلف روزگارمان را می‌گذرانیم.
این نویسنده در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: تاریخ از بالا به شهر و کشور نگاه می‌کند و مثل هواپیمایی است که به سرعت طی مسیر می‌کند؛ اما قصه‌نویس کسی است که در تاریخ به جزییات می‌پردازد. برای همین است که به این history و با آن story می‌گویند. بنابراین کسی که داستان یا خاطره می‌نویسد مثل کسی است که باید از هواپیما پیاده شود، راهی شهری و خیابان‌های آن شود، خود را به کوچه‌ای برساند، در خانه‌ای را بزند، از حیاط عبور کند و به اتاق‌ها سر بکشد.
مسابقه ادبی «تهران به روایت دختران» با محوریت «تهرانِ خانواده» به همت اداره کل امور بانوان شهرداری تهران با همکاریِ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و با هدف شناخت و فهم دغدغه‌ها و نیازهای دختران نوجوان این کلانشهر و خانواده‌های آنان و همچنین به منظور برنامه‌ریزی برای این گروه سنی در طرحی با عنوان «بورسیه نویسندگان نوجوان» در حال اجراست.
ثبت دیدگاه