به گزارش گروه دفاتر خارجی خبرگزاری تسنیم،«علی عبدی»، پژوهشگر برجسته حوزه فلسطین ضمن مروری کوتاه بر تاریخچه تظاهرات «رقص پرچم» به تشریح اوضاع سیاسی – امنیتی فعلی سرزمین های اشغالی میپردازد و میگوید: وضعیت بیت المقدس همانند یک انبار باروت شده است و تظاهرات «رقص پرچم» پیامدهای سیاسی قابل توجهی برای دولت نفتالی بنت خواهد داشت.
عبدی درباره تصمیم صهیونیستها برای برگزاری آنچه راهپیمایی پرچم میخوانند، به تسنیم گفت : تعبیر درستتر، واژه راهپیمایی پرچم، رقص پرچم است، این یک مراسم سیاسی است که یک سال پس از شکست ارتشهای کشورهای عربی در جنگ ژوئن ۱۹۶۷، یعنی از سال ۱۹۶۸ میلادی توسط یک حاخام افراطی با راهپیماییهای شبانه در خیابانهای بیت المقدس شروع شد که هر سال به همراه دانش آموختگان یهودی در این ایام با پرچمهای رژیم صهیونیستی به سمت دیوار براق یا به گفته آنها دیوار ندبه حرکت میکردند تا سال ۱۹۷۴ میلادی که در این سال یکی از این دانشجویان به نام یهودا ،آلات موسیقی و ارکست و اعضای ارکست را همراه این راهپیمایی کرد.
امروز پس از سالها، متولی اصلی این راهپیمایی، نهادهای حاکمیتی رژیم صهیونیستی هستند و اینکه پس از گذشت سالها از این راهپیمایی یعنی پس از ۱۹۷۴ و ۱۹۷۵، راهیپمایی شبانه را از شب به روز منتقل کردند و این راهپیمایی روزها برگزار میشود امروز متولی اصلی این راهپیمایی شخصی است به نام حاخام خائیم بروکمن که بودجه آن از سوی شهرداری رژیم صهیونیستی در بیت المقدس و انجمن بازسازی رژیم صهیونیستی و توسعه محلات یهودی نشین و شورای شهر صهیونیستی بیت المقدس تامین می شود که در سال ۲۰۱۷ حدود یک میلیون شیکل اسرائیلی برای این راهپیمایی تامین شد.
این مراسمی است که بیش از ۳۰ سال است برگزار می شود آنچه امسال به این مسئله حساسیت مضاعف داده، تحولات سرزمینهای اشغالی است، برای اولین بار سال گذشته بود که راهپیمایی پرچم در صدر خبرهای جهان قرار گرفت، به دلیل اینکه سبب تنش شدید میان فلسطنیان کرانه باختری و بخش شرقی بیتالمقدس- که بخش فلسطینی نشین بیت المقدس است- با صهیونیستها که بخش غربی بیت المقدس را در اختیار دارند، شد، تنشی که از محله شیخ جراح شروع و در نهایت به درگیریها در صحنهای مسجدالاقصی و درگیری های روزقدس پارسال و در نهایت به نبرد شمشیر قدس منجر شد که در یک نبرد دوازده روزه، مقاومت فلسطین عملا توانست شرایط خود را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کند.
امسال پس از تحولات دو ماههای که پشت سر گذاشتیم، از اوایل سال ۱۴۰۱ هجری شمسی، شهدایی مانند ضیاء و رعد حازم عملیاتهای موفقی در مناطق اشغالی ۱۹۴۸ انجام دادند که دستکم ۱۹ صهیونیست کشته و شمار دیگری زخمی شدند و سبب التهاب شدیدی در صحنه رژیم صهیونیستی شد و پس از آن شاهد تلاشهای رژیم صهیونیستی برای سرکوب مقاومت فلسطینیان بودیم، البته شهادت خانم شیرین ابوعاقله را هم داشتیم.
طی یک سال اخیر، رژیم صهیونیستی شرایط بسیار بدی را پشت سر گذاشته به نحوی که از سوی مقاومت فلسطین به شدت تحت فشار بوده و مقاومت توانسته است معادلات جدیدی را بر این رژیم تحمیل کند.
دولت نفتالی بنت عملا در شرایطی قرار گرفته که نمیتواند از راهپیمایی پرچم استنکاف کند، زیرا عدول از این راهپیمایی به معنای مرگ دولت اسرائیل است. از آن سو تهدید مقاومت وجود دارد که عملا اسرائیل را در یک لبه پرتگاه دو طرفه قرار داده است از یک طرف راست افراطی در داخل و از طرف دیگر مقاومت فلسطین در مقابل آن قرار دارد و این وضعیت، شرایط بنت را بسیار پیچیده کرده است.
به هر جهت، مقاومت در سال گذشته تهدید کرد و به تهدید خود جامه عمل پوشید، هراس شدید در صهیونیستها از تکرار تلخ سال گذشته و عملی شدن تهدیدهای مقاومت وجود دارد، البته تا این لحظه که من با شما صحبت میکنم محمد الضیف فرمانده میدانی حماس تاکنون سکوت کرده و بیانیه ای صادر نکرده ولی شرایط بیت المقدس مانند یک بشکه باروت بوده که نیازمند یک جرقه است و این جرقه به احتمال فراوان فردا یکشنبه زده خواهد شد،و با وقوع این جرقه معلوم نیست رویدادها به چه سمت و سویی خواهد رفت علاوه بر آنکه سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله در سخنرانی دو روز قبل اشارهای به این مسئله داشته و وقوع یک حادثه بزرگ را در مناطق اشغالی پیش بینی کردند.
به هر حال، امروز اسرائیل و صهیونیستها در یکی از پیچیده ترین و دشوارترین شرایط خود قرار دارند که شرایط آنها را بسیار بغرنج کرده و اگر راهپیمایی پرچم از نظر آنها یک قدرت نمایی و راه فرار است در عین حال یک شمشیر دو لبه است که میتواند به زیان رژیم صهیونیستی عمل کند و زدن یک جرقه در این انبار باروت، وقایعی را حادث کند که عملا از کنترل رژیم صهیونیستی و حتی از کنترل حامیان اصلی این رژیم خارج شود.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه