ایبد در ابتدا درباره طنز و چیستی طنز گفت: مسئولین فرهنگی‌مان ارزش کتاب کودک و کودکان و نوجوانان را نمی‌دانند و به این قشر جامعه اهمیتی داده نمی‌شود؛ اما درباره طنز و چیستی طنز باید بگویم که طنز به‌کار‌گیری یک سری مجموعه و عناصر‌هایی است که نویسنده انتخاب می‌کند و براساس آن مسائل‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و … را به تمسخر می‌گیرد و این تمسخر همیشه به معنی مسخره کردن و خندیدن نیست بلکه هدفش به فکر واداشتن مخاطب است.
این نویسنده در ادامه افزود: طنز در ظاهر مخاطب را می‌خنداند؛ اما در باطن مخاطب را به فکر می‌اندازد و اتفاقات را بزرگ‌نمایی می‌کند و واقعیت را به گونه‌ای دیگر جلوه می‌دهد کار‌کرد طنز مخاطب کودک و نوجوان را به گونه‌ای به فکر می‌اندازد که خود بچه‌ها متوجه این موضوع نمی‌شوند؛ اما روی آن تاثیر عمیقی می‌گذارد. یکی از ویژگی‌های طنز این است که بچه‌ها را کنار هم جمع می‌کند و باعث خنداندن آن‌ها می‌شود و شور و نشاط آن‌ها را افزایش می‌دهد یکی از مشکلاتی که بعضی از نویسندههایمان و حتی برخی برنامه‌های تلویزیونی دارند این است که به هر قیمتی می‌خواهند مخاطب را بخندانند؛ اما ادبیات و طنز باید تربیت و فهم مخاطب را به گونه‌ای غیر‌مستقیم افزایش دهد چراکه طنز واقعا جدای هجو و هزل است. از نظرم طنز به تنهایی نمی‌تواند مخاطب را کتاب‌خوان کند چراکه کتاب‌خوان کردن یک مخاطب بستگی دارد به علاقه و سلیقه آن فرد و اگر بخواهیم کسی را کتاب‌خوان کنیم می‌توانیم طنز را با ژانر وحشت قاطی کنیم تا مخاطب کودک و نوجوان خسته نشود و همچنین فضای جدی و دلهره‌آور را از بین ببریم چراکه بچه‌ها بیشتر تحت تاثیر احساساتشان هستند تا عقلشان.
این نویسنده در ادامه این نشست افزود: شوخی کردن با مفاخر ملی و اسطوره‌هایمان یک چالش بزرگ است برخی می‌گویند نباید سراغ این گونه موضوعات رفت؛ در حالی که باید ارزش‌ها و فرهنگ را حفظ کرد و کودکان و نوجوانان را هدایت کرد تا مسیر درستی را انتخاب کنند؛ اما نکته قابل توجه این است که بالیدن به تمام این مفاخر و اسطوره‌ها کار درستی نیست چراکه روی روحیات و ذهنیات کودکان و نوجوانان تاثیر می‌گذارد.
عبد‌الهیان در ادامه این نشست درباره تفاوت و چیستی طنز گفت: طنز یکی از مقوله‌هایی است که به شدت احساسات مخاطب را مخصوصا کودکان و نوجوانان را برمی‌انگیزد. بعضی‌ها بر این عقیده هستند که کودکان و نوجوانان شایستگی درک طنز را ندارند؛ اما به خوبی می‌توانند درک بالایی داشته باشند و مسائل را از هم دیگر تفکیک کنند و حتی گاهی بیشتر از بزرگسالان به بعضی از موضوعات فکر و تامل می‌کنند و گاهی می‌توان مسائل اجتماعی و سیاسی و … را به گونه‌ای نوشت که برای بچه‌ها قابل درک باشد و حتی بتوانند از آن مسائل لذت نیز ببرند.
این نویسنده در ادامه درباره مزایای کار با کودکان افرود: حسن دیگر کار با کودکان و نوجوانان این است که کودکان و نوجوانان را می‌توان بارها بارها با یک موضوع تکراری خنداند؛ اما بزرگسالان از تکرار یک موضوع خسته و دلزده می‌شوند بچه‌ها معمولا از کتاب‌های جدی کلافه می‌شوند و ایت جور کتاب‌ها را نمی‌خوانند و باید برای کودکان و نوجوانان با زبان طنز نوشت به همین دلیل است که نویسنده ایرانی کارش به شدت سخت شده است و باید بیشتر و بیشتر تلاش کند و سعی کند مسائل و مشکلات بزرگسالان را با زبان طنز برای کودکان بیان کند تا با همین شیوه می‌توان حتی جامعه کتاب‌نخوان ایران را کتاب‌خوان کرد.
عبد‌الهیان در ادامه افزود: کسی که می‌خواهد در زمینه طنز بنویسد باید هوشیاری کامل داشته باشد و سعی کند درست بنویسد؛ اما معمولا این جمله را شنیده‌اید که با هم بخندیم نه اینکه به هم بخندیم و اولین چیزی که بعد از کتاب‌هایی که درباره ابو‌علی‌سینا، فردوسی و … نوشتم این ذهنیت به وجود آمد که چرا به مفاخر ملی و اسطوره‌های کشور‌مان بخندیم چراکه اگر بخندیم دیگر ارزشی نمی‌ماند که به آن افتخار کنیم؛ اما این گونه کتاب‌ها که در قالب طنز نوشته می‌شود می‌تواند مفاخر ملی و اسطوره‌ها را به کودکان و نوجوانان بشناساند و به بچه‌هایمان بفهمانیم که این شخصیت‌ها دور از دسترس نیستند.
این نویسنده گفت: طنز ترجمه شده باعث می‌شود که حال‌وهوای جدیدی وارد فضای ذهنی‌مان می‌شود و باعث جسارت و شجاعت در نویسندههایمان می‌شود و همین باعث می‌شود که نویسنده‌ها یاد بگیرند. همچنین طنز باعث بالا بردن هوش کودکان و نوجوانان می‌شود و کودکانی که کتاب‌های طنز می‌خوانند بچه‌هایی هستند که از قدرت هوش بالایی برخوردار هستند چراکه طنز ذهن مخاطب را به چالش می‌کشد و باعث می‌شود که بچه‌ها بیشتر فکر کنند.
ثبت دیدگاه