گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی؛ «در هر ماشین، ۵، ۶نفر ازجمله نوزاد شیرخواره، با سختی فراوان خوابیده بودند و چون پتو و لباس‌های زمستانی‌شان جوابگوی سرمای هوا نبود، اغلب به ناچار پیک‌نیک در داخل ماشین روشن کرده بودند و این، خیلی خطرناک بود. دیدن شرایط سخت زوار، برای ما واقعاً ناراحت‌کننده بود. مگر انسان می‌تواند این صحنه‌ها را ببیند و بی‌تفاوت از کنارش بگذرد؟ مگر می‌شود ما زوار امام رضا را در این سختی ببینیم، بعد راحت برویم در خانه خودمان بخوابیم؟ دیدن این صحنه‌های ناراحت‌کننده، کافی بود برای اینکه مسجدی‌های مشهد وارد میدان شوند برای خدمت به زوار…»
طرح اسکان زائران نوروزی در مساجد، حسینیه‌ها و مدارس علمیه مشهد مقدس، همین‌قدر خودجوش و ساده و سریع، کلید خورد و باعث شد قرن جدید طلبه‌ها و بچه مسجدی‌های این شهر با خدمت داوطلبانه به مهمانان امام رضا(ع) شروع شود. حالا دیگر یک هفته می‌شود که این جوانان باصفا، شب‌ها به‌جای رفتن به دید و بازدیدهای نوروزی، در خیابان‌های اطراف حرم می‌چرخند و از زائران سرمازده‌ای که به هر دلیل مکانی برای استقرار و استراحت پیدا نکرده‌اند، دعوت می‌کنند در مدت اقامت در مشهد، مهمان گرمای خانه‌های خدا باشند. همین حرکت ساده اما به‌موقع و اثرگذار، دل مسافران فراوانی را به محبت و مهمان‌نوازی مشهدی‌ها، گرم و چه بسیار زائرانی را از فکر ترک زودهنگام این شهر، منصرف کرده است. اگر مشتاق شده‌اید درباره این طرح خودجوش زیبا بیشتر بدانید، با گفت‌وگوی ما با حجت‌الاسلام و المسلمین «علی محبوب»، امام جماعت مسجد امام موسی بن جعفر(ع) که به همراه دوستانش، از پیشگامان این حرکت بوده، همراه باشید.
امسال هم زائر نمی‌آید…
«یک شب قبل از سال تحویل، در گیر و دار انجام کارهای آخر سال بودم که با چند تماس مشابه، فکرم مشغول شد. افراد مختلف؛ از اقوام و دوستان قدیمی گرفته تا آشنایان و اقوامِ دوستان هیئتی، تماس می‌گرفتند و می‌گفتند: «ما آمده‌ایم مشهد. خیلی گشتیم و تلاش کردیم اما موفق نشدیم جایی برای اقامت پیدا کنیم. شما جایی سراغ ندارید؟ همین‌که یک جای خواب باشد، کفایت می‌کند…» چند نفری را با همراهی اطرافیان، اسکان دادیم اما تکرار این تماس‌ها، نگرانمان کرد. کمی پرس‌وجو کافی بود که متوجه شویم زوار نوروزی در وضعیت بغرنجی قرار دارند. وقتی خبردار شدیم تعداد زیادی از زائران، جا و مکانی برای استراحت پیدا نکرده‌اند، تصمیم گرفتیم برای کمک به آنها وارد میدان شویم.» حاج آقا که بی‌معطلی می‌رد سر اصل قضیه، من هم سئوال آخر را همین اول می‌پرسم و می‌گویم: «شلوغی مشهد در ایام نوروز، یک اتفاق قابل پیش‌بینی است. همه می‌دانند هر ساله از قبل از سال تحویل، سیل جمعیت راهی مشهد می‌شود. چرا در سال‌های گذشته با اتفاقی به‌عنوان «در خیابان ماندن زائران» مواجه نبودیم؟
حاج آقا محبوب همان‌طور که سرش را به علامت تأیید تکان می‌دهد و می‌گوید: «من براساس سئوال‌ها و تحقیقاتی که در این چند روز کرده‌ام، برداشت خودم را از این اتفاق مطرح می‌کنم. ببینید، با توجه به ۲سال کرونایی گذشته که زوار برای قطع زنجیره انتقال ویروس به مشهد نیامده بودند، امسال هم تصور بر این بود که چون هنوز کرونا وجود دارد، باز هم زائران نمی‌آیند یا تعداد کمی می‌آیند. حضور این تعداد زوار، درواقع همه را غافلگیر کرد. دومین دلیلی که می‌توان بیان کرد، این است که دوستانی که در حال حاضر در مجموعه‌های مختلف استان خراسان رضوی و به‌ویژه شهر مشهد مسئولیت دارند، تازه‌نفس هستند و با وجود داشتن تجربه در حوزه‌های دیگر، هنوز به مختصات و قواعد و ظرفیت‌های مجموعه تحت مدیریت خود در مشهد اشراف کامل ندارند. به نظر می‌رسد همین عدم تجربه لازم در حوزه اسکان زائر، امسال در بروز مشکلات مؤثر بوده است.»
یا امام رضا(ع)! ما نوکر زوارت هستیم اما چِک و بدهی هم داریم!
«اما بیایید ماجرا را از زاویه دیگر ببینیم. بله، هموطنان قبل از سال نو وقتی دیدند شرایط ابتلا به کرونا سبک‌تر شده، با خودشان گفتند امسال دیگر باید به مسافرت برویم. حالا کجا برویم؟ کجا بهتر از شهر امام رضا(ع)؟ اینطور شد که برخلاف تصور، حجم مسافران ورودی به مشهد به‌شدت بالا رفت. خب، حالا این سئوال پیش می‌آید که مگر در سال‌های قبل از کرونا ما جمعیت میلیونی زائران نوروزی را نداشتیم؟ پاسخ این است که بله، داشتیم. مگر در این سال‌ها، هتل‌ها و مسافرپذیرهای بیشتری هم ساخته نشده و ظرفیت پذیرش زائر، بالاتر نرفته؟ باز هم پاسخ، مثبت است. پس چرا امسال اینهمه زائر در خیابان ماندند؟ این سئوال مهم هم، چند جواب دارد. در درجه اول، متاسفانه گروهی از هتل‌ها و مهمان‌پذیرها، قیمت‌ها را خیلی بالا بردند. شاید با خودشان اینطور توجیه کردند که: «کار و کسب ما در ۲سال گذشته، رونق نداشت و کلی بدهی بالا آوردیم و… حالا امسال که زائر آمده، بگذار جبران کنیم! یا امام رضا(ع)، ما نوکر زوارت هستیم اما می‌دونی که کلی چک دست مردم داریم…!» و اینطور بود که هزینه اجاره یک اتاق، به شبی ۲، ۳میلیون تومان هم رسید! خب، زائر با خودش حساب می‌گوید: «ما کلاً می‌خواهیم یک شب در مشهد بمانیم، این شب را در ماشین می‌خوابیم و ۲میلیون تومان را خرج سفرمان می‌کنیم.»
شلوغی خیابان های مشهد در نوروز ۱۴۰۱
امام جماعت مسجد امام موسی بن جعفر(ع)، سئوال بعدی‌ام را نپرسیده، پاسخ داده و حالا در ادامه می‌گوید: «البته دو نکته هم وجود دارد. اول اینکه باید از مسئولان ذیربط پرسیده شود آیا امسال هم به شیوه دوران کرونا، برای رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی، ظرفیت حداقلی پذیرش مسافر در هتل‌ها اجرا شده؟ مثلاً قبلاً در ایام ازدحام مسافران، در اتاق ۴تخته، نفر را هم جا می‌دادند اما در ۲سال کرونایی گذشته برای رعایت ملاحظات بهداشتی، در هر اتاق نهایتاً ۲نفر پذیرش می‌شد. اگر عید امسال هم این قواعد سختگیرانه و البته منطقی وجود داشته باشد، بخشی از ظرفیت موجود برای پذیرش مسافر، خودبه‌خود حذف شده است.
نکته دوم هم این است که همیشه بخشی از ظرفیت پذیرش زوار، مربوط به خانه مردم مشهد بوده است. اما امسال اگر برای مثال در سایت دیوار در این زمینه جست‌وجو می‌کردید، می‌دیدید تعدادش بسیار کم است. و تقریباً هم طبیعی است. مردم مشهد با خودشان می‌گویند: «ما می‌خواهیم با اجاره دادن منزل‌مان به زوار، قدری سود مالی ببریم. اما اگر خدای نکرده یکی از این مسافران، کرونا داشته باشد و ویروس باعث بیماری و گرفتاری خانواده‌مان شود، چه؟» بنابراین بخشی از ظرفیت همیشگی پذیرش زائر هم با این استدلال، حذف شد و درمجموع، این دلایل باعث شد نوروز امسال، زوار با شرایط سخت و ناخوشایندی مواجه شوند.»
*توصیف حجت الاسلام محبوب از شرایط زائرانِ در خیابان مانده در آغاز تعطیلات نوروزی
زوار بی‌سرپناه باشند، ما در خانه‌مان راحت بخوابیم؟
اینطور بود که حاج آقا محبوب و گروهی از مسجدی‌های دغدغه‌مند مشهد، بدون نیاز به فراخوان و دستورالعمل، قبل از نو شدن سال، وسط میدان آمدند تا به سهم خودشان باری از روی دوش زائران امام رضا(ع) بردارند و اجازه ندهند خاطره ناخوشایندی از سفر به مشهد در ذهنشان ثبت شود: «شب اول وقتی ساعت ۱۲:۳۰، یک نیمه شب به بلوار «شارستان» رفتیم و به صورت گذری به خودروهای پارک‌شده نگاه کردیم، در یک حساب سرانگشتی معلوم شد در حدود ۴۰درصد از خودروها، زائر خوابیده است. یعنی چون جایی برای اقامت و استراحت پیدا نکرده بودند، مجبور شده بودند در ماشین خودشان شب را به صبح برسانند. و واقعاً دیدن شرایط سخت زوار، برای ما ناراحت‌کننده بود. در هر ماشین، ۵، ۶نفر ازجمله نوزاد شیرخواره و فرزند کوچک، با سختی فراوان خوابیده بودند و چون پتو و لباس‌های زمستانی‌شان جوابگوی سرمای هوا نبود، اغلب به ناچار پیک‌نیک در داخل ماشین روشن کرده بودند و این، واقعاً خطرناک بود.
خب، مگر انسان می‌تواند این صحنه‌ها را ببیند و بی‌تفاوت از کنارش بگذرد؟ مگر می‌شود ما زوار امام رضا را در این سختی ببینیم، بعد راحت برویم در خانه خودمان بخوابیم؟! کار ما از همان‌جا شروع شد و در قدم اول هم توانستیم از چند خانواده دعوت کنیم و آنها را در مسجد خودمان اسکان بدهیم. اما به همین اکتفا نکردیم. همان ساعت یک نیمه شب، در بلوار شارستان یک فیلم ضبط کردم و شرایط سخت زوار را توضیح دادم و با انتشار آن در صفحه‌ام(alimahboob2@) از همه مسجدی‌های فعال خواستم به میدان بیایند و با همت دسته‌جمعی، زوار را در مساجد و حسینیه‌های اطراف حرم اسکان بدهند.»
یکی از روحانیون فعال مشهد در حال اطلاع رسانی درباره طرح اسکان رایگان در مساجد
دعوت شبانه در خیابان برای اسکان رایگان
حالا کنجکاو شده‌ام بدانم مسجدی‌ها با چه شیوه‌ای، زائران در خیابان مانده را پیدا و از آنها برای اسکان در مسجد، دعوت کرده و می‌کنند؟ و امام جماعت مسجد موسی بن جعفر(ع) در تشریح عملیات شبانه نه‌چندان آسان‌شان، اینطور می‌گوید: «بهترین حالت، وقتی است که زائران هنوز نخوابیده‌اند. یا بیرون خودروهایشان ایستاده‌اند یا بر حسب اتفاق برای انجام کاری، از خودرو بیرون می‌آیند. در این شرایط، جلو می‌رویم و موضوع را مطرح می‌کنیم. اما وقتی سرنشینان خودرو خواب هستند، در درجه اول به سراغ خودروهایی می‌رویم که چراغ روشنی داشته باشند چون احتمال می‌دهیم فردی در آن، بیدار باشد.
در درجه بعد، در ردیف خودروهای پارک‌شده، گوش تیز می‌کنیم و اگر خودرویی روشن باشد، با این احتمال که راننده برای روشن کردن بخاری، بیدار بوده و هنوز چشم‌هایش گرم خواب نشده، سراغش می‌رویم. شیوه کار هم، ساده است. به شیشه ماشین می‌زنیم و بعد از اینکه کسی جواب داد، می‌گوییم: «اگر جایی برای اسکان پیدا نکرده‌اید، می‌توانید به‌صورت رایگان در مسجد اقامت کنید.» در صورت ابراز تمایل زائر، از او می‌خواهیم به یک شماره پیام بدهد تا لوکیشن مسجد موردنظر را برایش ارسال کنیم. این عزیزان همان موقع (هر ساعتی که باشد) می‌توانند به مسجد بروند و فوری در آنجا ساکن شوند.»
اما واکنش سرنشینان خودرو در آن وقت شب به این اتفاق چیست؟ حاج آقا لبخندبرلب می‌گوید: «خب، بودند افرادی که وقتی به شیشه ماشین‌شان می‌زدیم، با ناراحتی می‌خواستند پرخاش کنند که چرا از خواب بیدارشان کرده‌ایم. اما تا می‌شنیدند که: «آقا! جایی برای اسکان دارید؟ می‌خواهید جایی را به شما معرفی کنیم؟»، حالتشان تغییر می‌کرد. اما باز هم بعضی‌هایشان تصور می‌کردند ما از آن دست واسطه‌های هتل‌ها و مسافرخانه‌ها هستیم. باز ابرو در هم می‌کشیدند و می‌گفتند: «آقا! دنبال مشتری می‌گردی، چرا ما را از خواب پراندی؟» اما همین‌که می‌گفتیم: «محل اسکان، مسجد است. رایگان و صلواتی است»، چهره‌هایشان باز می‌شد و در همان عالم خواب و بیداری، می‌گفتند: «آقا ممنون. خدا پدر و مادرت را بیامرزد…»
حاج آقا در ادامه می‌گوید: «البته بعضی زائران هم دعوت ما را قبول نمی‌کردند. یا می‌گفتند مشغول پیگیری برای پیدا کردن محل مناسب هستند، یا ماندن در خودرویشان را ترجیح می‌دادند یا چون تصور درستی از شرایط و امکانات مسجدها و مراکز منتخب نداشتند و فکر می‌کردند مسجد، سیستم گرمایشی یا سرویس بهداشتی مناسبی ندارد یا شلوغ است، نگران بودند به سختی مضاعفی بیفتند. متاسفانه توضیحات ما درباره فضای وسیع مسجد و امکانات مناسبش هم در تغییر نظر آنها مؤثر نبود.»
دلمان نمی‌خواست هیچ زائری، شرمنده خانواده‌اش شود
انگار چیزی در ذهن حاج آقا جرقه زده باشد، مکث می‌کند و بعد از چند ثانیه‌ای که به سکوت می‌گذرد، می‌گوید: «در این برقراری ارتباط با زوار، فقط یک موضوع برای ما سخت بود. اینکه ساعت از ۱۰ و نیم شب بگذرد و خواب افراد داخل ماشین، سنگین شود. اینجا مردد می‌شدیم به شیشه ماشین بزنیم یا نه. اما باز هم مواردی پیش می‌آمد که دل را به دریا می‌زدیم و حتی اگر ساعت ۲نیمه‌شب هم بود، وارد عمل می‌شدیم. مثلاً وقتی می‌دیدیم ۵نفر در شرایط سخت و به‌اصطلاح روی سر و کله همدیگر خوابیده‌اند یا اینکه می‌دیدیم ماشین‌شان مدل پایین است؛ نه درهایش درست چفت شده که جلوی نفوذ باد سرد را بگیرد و نه بخاری قوی دارد که زور سرما را کم کند. در این موارد، اصلاً در قید و بند اینکه دیروقت است یا ممکن است ناراحت شوند و پرخاش کنند، نبودیم. حتماً به شیشه ماشین می‌زدیم و آنقدر منتظر می‌ماندیم تا بیدار شوند. می‌دانستیم پدر خانواده در این شرایط، چقدر تحت فشار است و به دلیل اینکه وضعیت مالی خوبی ندارد که بتواند خانواده‌اش را در فضای مناسبی اسکان بدهد، در مقابل آنها شرمنده است. دلمان می‌خواست در حد وسع‌مان، به این زائران کمک کنیم.
یک شب با فردی مواجه شدیم که بیرون خودرویش ایستاده بود. برای اینکه کمی گرم شود، یک کتری روی پیک‌نیک گذاشته بود و دست‌هایش را روی بخاری که از لوله کتری بیرون می‌آمد، گرفته بود. به طرفش رفتم و موضوع را مطرح کردم. یکی از دخترهایش از داخل ماشین گفت: «بابا! چی میگن؟» در جواب گفت: «میگن اگر دوست داشته باشید، می‌تونید بیایید در مسجد اقامت و استراحت کنید.» دختر خانم با خوشحالی گفت: «خوبه. بریم. ما توی ماشین، خیلی اذیت شدیم…» و البته زیر لب غر و لندی هم کرد. خلاصه، شماره تلفن را به پدر خانواده دادم و او هم به سرعت شروع کرد به جمع کردن وسایل. چند قدمی از ماشین‌شان دور شده بودم که این فرد به طرفم آمد و گفت: «آقا! خدا خیرت بدهد. آبروی مرا خریدی. مانده بودم جواب زن و بچه‌ام را چه بدهم…»
حاج آقا محبوب به همراه فرزند ۶ساله اش در نیمه شب یکی از روزهای فروردین ۱۴۰۱ در جست و جوی زوارِ در خیابان مانده
مطمئنم شما را خود آقا(ع) فرستاده…
در ۷، ۸روز گذشته، آنقدر از این اتفاقات شیرین برای حاج آقا و سایر مسجدی‌های متعهد مشهد تکرار شده که از بی‌خوابی‌های مکرر شب تا صبح، هیچ خستگی در خود احساس نمی‌کنند. اما یکی از اتفاقات، عجیب در ذهن و قلب حاج آقا محبوب، حک شده: «۲شب بعد از سال تحویل، در کنار خیابان ایستاده بودم و سر صبر داشتم با یک خانواده صحبت می‌کردم و شرایط اسکان در مسجد را توضیح می‌دادم که دیدم یک آقا آرام‌آرام آمد و نزدیک ما ایستاد. حال خاصی داشت که نظرم را جلب کرد؛ احساس می‌کردم آماده گریه کردن است. همین‌که لوکیشن مسجد را برای آن خانواده فرستادم، به طرف آن آقا رفتم و گفتم: «بگو قربانت بروم. شما هم اگر برای اسکان در مسجد تمایل داری، این شماره را در گوشی‌ات ذخیره کن…» بریده بریده گفت: «نه. با خود شما حرف دارم.» اما تا خواست شروع به حرف زدن کند، اشک‌هایش سرازیر شد!
من با چشم‌های متعجب به قد و قامت مردانه او و سبیل پرپشتش نگاه می‌کردم که گفت: «من درست دیدم؟ شما بودی آمدی زدی به شیشه ماشین من؟» گفتم: بله. دوباره پرسید: «شما لباس بلند مثل دشداشه عربی تنت بود؟» به عبایم نگاه کردم و گفتم: بله دیگه… سری تکان داد و گفت: «من همین امشب، سر شب، در دلم به امام رضا(ع) گلایه کردم. گفتم: دیگه نمیام حرمت، دیگه نمیام شهرت. بابا، شما خانواده مهمان‌نوازی هستید. ما مهمان شما بودیم. اما این ۲روز خیلی اذیت شدیم…»
مرد زائر، نفس بلندی کشید و با لحنی که شرمندگی در آن کاملاً مشخص بود، ادامه داد: «به امام رضا(ع) گفتم: من الان چند دقیقه می‌خوابم. همین‌که کمی خستگی‌ام در برود، ماشین را روشن می‌کنم و از مشهد می‌رویم… و کم‌کم چشم‌هایم سنگین شد. در عالم خواب دیدم یکی دارد می‌زند به شیشه ماشینم و می‌گوید: اسکان رایگان در مسجد…» حاج آقا با لبخند کمرنگی در ادامه می‌گوید: «من هرچه توضیح دادم ما اهالی مساجد مشهد هستیم که تصمیم گرفتیم با اسکان زائران در مسجد، خدمت کوچکی برای آنها انجام دهیم، آن مرد زائر، قبول نمی‌کرد. با توجه به آنچه در دلش گذشته بود، یقین کرده بود ما را امام رضا(ع) فرستاده تا به او بگوید که: ما حواسمان به شما هست. اینطور نیست که زوارمان را رها کنیم. ببین! به ۲۰دقیقه نکشید، یک نفر را فرستادیم برای شما محل اسکان فراهم کند… من با او حرف می‌زدم اما دل او جای دیگری بود…»
*در نوروز ۱۴۰۱ در ایستگاه راه آهن مشهد چه می گذرد؟
خانه من آماده است، زائر معرفی کنید
در کنار حرکت زیبای مسجدی‌ها در اسکان زائران رضوی در خانه‌های خدا، اتفاق قشنگی هم توسط تعدادی از اهالی باصفای مشهد رقم خورد؛ افرادی که درهای خانه‌هایشان را به روی مهمانان امام رضا(ع) باز کردند. حجت‌الاسلام محبوب درباره این بخش از طرح اسکان رایگان زائران نوروزی، اینطور می‌گوید: «در روزهای اخیر، زواری که با قطار به مشهد می‌آیند را در خانه‌های تعیین‌شده، اسکان می‌دهیم. این زائران، زائران ویژه‌تری به حساب می‌آیند چون برخی از آنها واقعاً محروم هستند. خودشان ماشین نداشته‌اند، از این و آن پول قرض کرده و بلیط خریده و راهی شده. بنابراین سعی می‌کنیم شرایط بهتری برای آنها فراهم کنیم. خب، از آن طرف هم، همشهریانی داریم که تا از طرح ما برای اسکان زوار باخبر شدند، مدام با ما تماس می‌گیرند و اصرار دارند در خانه خودشان از مهمانان امام رضا(ع) پذیرایی کنند.
همین امروز صبح، دو حاج آقا و حاج خانم که از همدان آمده بودند را جلوی ایستگاه راه‌آهن مشهد دیدیم. وقتی متوجه شدیم جایی برای اسکان ندارند، یاد همشهری افتادیم که از ۲روز قبل مدام می‌گوید: «زائر به خانه من بیاورید. ناهار و شام‌شان هم با خودم.» خلاصه، نشانی منزل آن بنده خدا را به این زوار عزیز دادیم و راهی شدند. جالب است که یک ساعت بعد، صاحبخانه زنگ زد و کلی تشکر کرد که آن زائران را به خانه‌اش فرستادیم.»
بیش از ۱۰۰مسجد و حسینیه، پای کار اسکان زائران آمدند
نتیجه ۸روز فعالیت خودجوش طلبه‌ها و مسجدی‌های مشهد، پای کار آمدن بیش از ۱۰۰مسجد و حسینیه و ۵حوزه علمیه برای اسکان رایگان زائران نوروزی بوده. اتفاقی که هم مایه مباهات است و هم قابل تأمل. حاج آقا محبوب در این باره می‌گوید: «الحمدلله بسیاری از مسجدی‌های ما از یک روحیه جهادی مردمی انقلابی برخودارند. در هر مسجدی که بروید، چند نفر با این روحیه حضور دارند که بقیه را هم پای کار می‌آورند. کافی است شما این چند نفر را بشناسید و به آنها وصل شوید. خوشبختانه چون از قبل این ارتباطات وجود داشت، نوروز امسال هم هرکس در زمینه اسکان زائران قدمی برمی‌داشت، به کمک این ارتباطات و با استفاده از ظرفیت فضای مجازی، خیلی زود بقیه هم مطلع می‌شدند و از همین طریق، نیروی جدید اضافه می‌شد.
جالب است بدانید یکی از مساجد از لحظه‌ای که از این حرکت مطلع شد تا زمانی که برای پذیرش زائر اعلام آمادگی کرد، فقط یک ساعت زمان برد. این خیلی خوب است. البته ما از خودمان راضی نیستیم. ما باید حداقل ۳روز زودتر وارد میدان می‌شدیم تا بیشتر و بهتر بتوانیم به زوار خدمت کنیم و کمتر شرمنده آنها شویم. اما آنچه عرض کردم، نشان‌دهنده ظرفیت فوق‌العاده مساجد در جامعه اسلامی است که متاسفانه اغلب در کشور ما مورد غفلت قرار گرفته و می‌گیرد.
دوستان مسجدی با علم به ضرورت حمایت از زائران، حتی با نگاه بازشان پذیرفتند در مدت حضور مهمانان امام رضا(ع)، اقامه نماز جماعت در مساجد، موقتاً تعطیل شود. خوشبختانه دوستانی که امروز در مجموعه امور مساجد مشهد فعال هستند، همگی جوان و فعالند و تفکرشان این است که مسجد، مهمترین پایگاه اجتماعی است و همه تلاش‌شان این است که مسجد را در همه امور اجتماعی در خط مقدم نگه دارند. اما خب، رسیدن به نقطه مطلوب در این زمینه، زمان می‌برد. البته در این مسیر، مسئولان هم باید روی ظرفیت مساجد در ساماندهی اتفاقات اجتماعی، حساب ویژه‌ای باز کنند.»
فراموش نکنیم؛ زائران هنوز هم به کمک نیاز دارند
«الحمدلله با اقدام سریع و خودجوش مسجدی‌ها، فعالیت‌های خوب امور مساجد شهر مشهد و همکاری حسینیه‌ها و مدارس علمیه و فعالیت‌های دیگری که انجام شد، اسکان زوار با سرعت انجام شد و الان تعداد زائران در خیابان مانده، بسیار کم شده است. اما اینکه تصور کنیم دیگر مشکل رفع شده، درست نیست. هنوز هم با تمام تلاش‌های صورت‌گرفته، ما با زواری مواجه می‌شویم که زمان زیادی را بی جا و مکان سر کرده و سختی‌های فراوانی متحمل شده‌اند. این اتفاق ناراحت‌کننده از یک طرف به این دلیل تکرار می‌شود که تا ساعت ۱۲ شب روز ششم فروردین، هنوز هزینه اجاره سوییت، شبی ۵۰۰هزار تومان بود!
از طرف دیگر، تعداد نیروهای کف میدان، کم است؛ نیروهایی که وقت بگذارند و در اطراف حرم، زوار را شناسایی کنند، با آنها صحبت کنند و طرح اسکان رایگان در مساجد و حسینیه و… را برایشان توضیح دهند و آنها را به مساجد وصل کنند. دلیل دیگر هم، بی‌اطلاعی زائران از راه ارتباطی ساده‌ای به نام شماره تلفن ۱۳۷ است. زوار با تماس با این سامانه، می‌توانند از محل‌های اسکان رایگان مطلع شوند. البته عملکرد این سامانه هم بی‌نقص نیست.
اما در روزهای اخیر به همت دوستان، فهرستی از مساجد فعال در طرح اسکان رایگان آماده و در فضای مجازی در صفحاتی مثل hamsangar_masjedi@ منتشر شده و به‌طور مرتب هم، به‌روزرسانی می‌شود. این، حرکت بسیار ارزشمندی است و جای قدردانی دارد. البته کاش این کار ۱۰روز قبل از سال تحویل انجام می‌شد و علاوه‌بر انتشار در فضای مجازی، برنامه‌های پربیننده‌ای مثل خندوانه و عصر جدید هم آن را زیرنویس می‌کردند تا زوار قبل از اینکه از شهر خودشان به سمت مشهد راه بیفتند، می‌دانستند اگر در مشهد نتوانستند جایی برای اقامت پیدا کنند، به کدام مساجد، حسینیه‌ها، مدارس و… می‌توانند مراجعه کنند.»
حجت الاسلام محبوب در کنار زائران شیرازی که مهمان مسجدشان شدند
معرفی زائر از شما، نوکری و اسکانش با ما
خادمان مسجدی در طرح اسکان رایگان، در اطلاع‌رسانی فضای مجازی خود، شعار زیبایی دارند: «درخواست اسکان یا معرفی زائر از شما، نوکری و پیگیری و اسکانش با ما؛ البته با مدیریت خود حضرت رضا علیه السلام».
بر همین اساس، حجت‌الإسلام و المسلمین علی محبوب در پایان صحبت‌هایش، از یک طرف از رفقای طلبه و مسجدی خود برای پیوستن به این طرح دعوت می‌کند و از طرف دیگر از همه کسانی که از حضور زوار بی جا و مکان در مشهد مطلع هستند، می‌خواهد آنها را از طرح اسکان رایگان در مساجد باخبر و زائران را به خادمان وصل کنند: «زائرانی که در مشهد حضور دارند و موفق به پیدا کردن فضایی برای اقامت و استراحت نشده‌اند، کافی است از طریق شماره‌های منتشرشده در فضای مجازی، به مجموعه خادمان مساجد مرتبط شوند و به ما بگویند دنبال چه فضایی هستند؛ فضایی که خیلی به حرم نزدیک باشد و فقط جایی برای خوابیدن باشد، یا فضایی که امکان اقامت شبانه همه خانواده را در کنار هم داشته باشد، یا فضایی که امکان استقرار ۲۴ساعته خانواده را فراهم کند حتی اگر کمی از حرم دور باشد. کافی است زوار عزیز به ما بفرمایند به چه خدمتی نیاز دارند، هماهنگی‌اش با ما.
*زائران همچنان در خیابان ها سرگردانند…
به هموطنان عزیز اطمینان می‌دهیم که برای هر تعداد زائر که معرفی شوند، فضای اسکان رایگان فراهم است. امیدواریم تجربه نوروز امسال، باعث شود مسئولان شهری، امور مساجد، آستان قدس و… برای تعطیلات تابستان و نوروز آینده، تدبیر بهتری بیندیشند تا پذیرایی بهتری از زوار امام رضا(ع) به عمل بیاید.»
*اسامی تعدادی از خادمان برای هماهنگی اسکان رایگان زائران نوروزی در مساجد مشهد:
– حجت‌الاسلام عماد الاسلامی: ۰۹۱۵۹۱۲۴۲۶۵
– حجت‌الاسلام کبیریان: ۰۹۳۶۲۹۰۳۱۴۱
– حجت‌الاسلام رحمانی: ۰۹۱۰۵۰۰۷۸۹۸
– حجت‌الاسلام محبوب: ۰۹۱۵۲۰۲۶۱۶۳
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه